Op bezoek bij André

Deze maal waren we in Utrecht te gast bij André Thijssen.
Op onze vraag “wie is André Thijssen” was het antwoord “een vogelman met een zwak voor witte kanaries” Vanzelfsprekend ook aan hem de vraag hoe en waar en wanneer hij besmet is geraakt met het vogelvirus. Het was goed dat zijn vrouw ook in de buurt was tijdens dit interview, zij wist ons te vertellen dat André al veel eerder vogels had dan hij ons vertelde.
Voor hun trouwen had André, hij was toen ± 16 jaar, thuis een broedkooi met daarin vier kanaries, maar niet wetende hoe je met kanaries om diende te gaan om te kunnen kweken kwam hier eigenlijk niets van terecht en was de aardigheid er snel af.
Alles werd weg gedaan en dit was het dan, al zal snel blijken dat het vogelvirus zich genesteld had. Eenmaal getrouwd werd er een huis gekocht in Oudwijk,

dit was in een tijd dat er nog verwarmd werd met steenkool. Toen er een gaskachel was aangeschaft stond het kolenhok leeg en dit zou een mooie ruimte kunnen worden om een vogelhokje van te maken. Er werden gele kanaries aangeschaft waar niet mee werd gekweekt, het was meer voor de gezelligheid. Naast het genoemde hokje werd er later in Oudwijk ook een buitenvolière gebouwd, hier werden onder andere de gele kanaries gehuisvest. Gekweekt werd er niet mee, het was alleen voor de aardigheid. In deze volière waren ook kwartels ondergebracht, maar wat André toen nog niet wist was dat deze beestjes er echt niet tegen konden als je er op ging staan, hiermee was het verhaal kwartels snel ten einde.Er werd een ander huis gekocht en de vogels werden weggedaan,

na nog weer een keer verhuisd te zijn waren er nog steeds geen vogels in huize Thijssen. Maar na verhuisd te zijn naar de Robijnlaan stak de liefhebberij voor vogels toch de kop weer op. Er werd een vogelhokje gebouwd en vogels werden aangekocht. Mensen die in die tijd in Hoograven woonde en benzine tankte kwamen haast vanzelfsprekend in contact met Bob Buiten, die jarenlang de benzine pomp aldaar bemande. Op een gegeven moment kwam ter sprake dat André vogels had en dat was koren op de molen voor Bob die zelf al vele jaren een groot kanarieliefhebber was.

Bob maakte André attent op de vogelvereniging en stelde voor dat hij daar lid van moest worden om zodoende meer te weten te komen over alles wat met kweek en dergelijke te maken heeft. Dit was de vereniging waar Willem van de Brink jarenlang voorzitter van is geweest en René Eman was de secretaris, vele van onze leden zullen deze mensen in die tijd gekend hebben. Na lid te zijn geworden en de tentoonstelling te hebben bezocht van deze vereniging waren het de Recessief Witte kanaries van Roel Spronk die de aandacht van André trokken Dit was de vogel en de kleur die hem aantrokken en waarvan er bij verschillende kwekers vijf koppels van werden aangeschaft.

Het eerste jaar volop jongen en op advies van Bob ringen besteld en dan heb je jonge vogels en je hebt ringen maar hoe krijg je die om de pootjes, ook hier bracht Bob uitkomst. Nadat het ringen was voorgedaan bleek dit al snel geen probleem meer te zijn en zijn er in de afgelopen jaren heel veel jonge vogels en evenzoveel ringen door de handen van André gegaan. Naast de afdeling Utrecht van de NBvV werd André tevens lid van Kanaria 1 (ABvV). Samen met Bob werden vele beurzen, tentoonstellingen, markten en overige zaken die met vogels te maken hebben bezocht. Kwam je op een tentoonstelling en je zag André dan was automatisch de vraag “waar is Bob”, zag je Bob dan was de vraag “waar is André”. Gezamenlijk hebben ze heel wat vogels bekeken, gekocht en ook weer verkocht.

Zoals bij zo velen van ons ben je op een gegeven moment van mening dat de ruimte die je tot je beschikking hebt wel erg klein is. Er werd een nieuw hok gebouwd en hoe, geheel van steen werd dit opgetrokken en voorzien van isolatie. Een buitenvolière met de mogelijkheid dat de vogels ook naar binnen kunnen. Op dit moment staat er een hok dat er perfect uitziet en waar alles wat nodig is voorhanden is. Er staat een compleet keukenblok waar menig huisvrouw jaloers op kan zijn. Alle wanden en de vloer zijn betegeld naden afgekit en in totaal twee en veertig broedkooien. Dat André hier veel werk van maakt blijkt wel uit de wijze waarop het vogelverblijf wordt onderhouden, ook als je onaangekondigd bij hem aan komt ligt er geen stofje op de vloer, alles is meer dan schoon.

Naast Recessief Witte kanaries heeft hij nu ook een tweetal koppels intensief gele kanaries. In de buitenvolière een groot aantal koppels, zoals roodmussen, vinken, mozambiqsijs, zebravinken en overige soorten. Een kanariekweker in hart en nieren, dit blijkt ook wel uit de behaalde prijzen in de afgelopen jaren met zijn vogels. Tijdens de recente districttentoonstelling in Veenendaal behaalde hij zelfs vier maal een Bondskruis. Op het moment dat wij bij hem zijn heeft hij vogels opgekooid zitten voor de Bondshow in Apeldoorn, of hij daar in de prijzen is gevallen leest u elders in dit verenigingsblad.

Zoals bij vele vogelliefhebbers heeft de vrouw des huize een geheel andere hobby, zo ook in huize Thijssen, maar tijdens André zijn verblijf in het ziekenhuis werden zijn vogels en hok op een perfecte wijze door zijn vrouw verzorgd. Gedurende dit interview werden ook wij goed door haar verzorgd en kwamen we, zoals zo vaak, tot de conclusie dat we ook nu weer bij een vogelliefhebber te gast waren in hart en nieren.